Οι ευκαιρίες στην ζωή δεν σου χτυπάνε πολλές φορές την πόρτα. Αν είσαι ικανός και διορατικός, αρπάζεις μια από αυτές και καθορίζεις την μοίρα σου. Αν όχι, παραμένεις στάσιμος και την κλαις (την μοίρα σου). Δεν θα μπορούσε φυσικά να μην συμβαίνει το ίδιο και με το ποδόσφαιρο, που είναι μια μικρογραφία της πραγματικής ζωής.
Τέτοιες ευκαιρίες στον ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια θεωρώ πως δόθηκαν τέσσερις φορές. Η πρώτηήταν στα προκριματικά του Champions League με την Μακάμπι, όπου και να μην τιμωρούμασταν για την χρησιμοποίηση του Λιάσου Λουκά πιθανότατα να μην περνούσαμε ποτέ, αφού οι εμφανίσεις μας ήταν απογοητευτικές. Η δεύτερη ήταν στο πρωτάθλημα που χάθηκε από τον Σπάθα. Δεν θα μάθουμε ποτέ τι θα γινόταν αν είχαμε νικήσει εκείνο το παιχνίδι, σίγουρα όμως ούτε και τότε φανήκαμε αντάξιοι της ιστορικής πρόκλησης να πανηγυρίσουμε ένα πρωτάθλημα μετά από 25 χρόνια. Η τρίτηδόθηκε λίγους μήνες μετά, στα διπλά παιχνίδια με τον Άγιαξ, όπου φάνηκε και πάλι ότι κάτι έλειπε. Η τέταρτη στο περσινό οφσάιντ γκολ του Παναθηναϊκού. Και οι τέσσερις ευκαιρίες είχαν κοινό παρονομαστή την επικείμενη πρόκριση στους ομίλους του CL, γεγονός που από μόνο του θα μας έδινε τη οικονομική δυνατότητα να απαλλαγούμε από την οικονομική δυσχέρεια και να αλλάξουμε επίπεδο.
Πιστεύω πως ελάχιστοι αντιλαμβάνονται πως η μεγαλύτερη –αλλά παράλληλα ίσως και η τελευταία αυτής της ομάδας – ευκαιρία είναι αυτή που έχουμε μπροστά μας. Και είναι η μεγαλύτερη για πολλούς και σημαντικούς λόγους:
1. Ο πρώτος με διαφορά είναι ότι για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια (Δεν θα αρχίσω να λέω ονόματα για να αποφύγουμε αντιδικίες) έχει προπονητή με πλάνο και νοοτροπία νικητή. Συμφωνώ ότι ο Σάντος μας έβγαλε από την ανυπαρξία, αλλά στα μεγάλα παιχνίδια φεύγαμε συνήθως ηττημένοι και την Ευρώπη την βλέπαμε με τα κιάλια, να μην πω με τηλεσκόπιο. Η ομάδα μας παίζει επιτέλους επιθετικό ποδόσφαιρο με παίχτες πολύ χαμηλότερου μπάτζετ –ειδικά από τα Χριστούγεννα και μετά- από οποιαδήποτε άλλο ρόστερ των τελευταίων 13-14 ετών (με εξαίρεση τη χρονιά της «σαρδέλας»). Ο Μπόλονι δείχνει ικανός να βγάλει τον ΠΑΟΚ πρώτο στο μίνι πρωτάθλημα τον Play Off, αφού όπως φαίνεται η ομάδα θα πάει πλήρης, σε πολύ καλύτερη φυσική κατάσταση και με σχετική ηρεμία συγκρινόμενη με τους ανταγωνιστές της. Οι ακατοίκητοι που κατηγορούσαν τον προπονητή για τις θλάσεις, επειδή αποφάσισε να γυμνάσει μια ανέτοιμη από τις περσινές προπονητικές περιπέτειες ομάδα, μπορούν να λουφάξουν με την ησυχία τους πλέον. Φυσικά μπορούν να κάνουν και τους γυμναστές ή τους αθλητιάτρους σε κάποια ομάδα της γειτονιάς τους και να μας αφήσουν ήσυχους.
2. Ο δεύτερος λόγος είναι η κατάσταση –κυρίως οικονομική και διοικητική– των δύο άλλων ανταγωνιστών. Η ευκαιρία που παρουσιάζεται είναι μοναδική στα χρονικά, γιατί πετώντας τους έξω από το Champions League ή έστω την προοπτική του να παίξουν εκεί, οι δύο Αθηναϊκές ομάδες δεν θα χάσουν απλά μια θέση στην διοργάνωση, αλλά για πρώτη φορά στην ιστορία τους θα οδηγηθούν τόσο κοντά στον γκρεμό. Τον γκρεμό τον βλέπουν ήδη βέβαια, απλά η προοπτική του να παίξουν στα προκριματικά τους δίνει μια μικρή παράταση ζωής. Είναι σχεδόν βέβαιο, ότι με την οικονομική κρίση που μαστίζει την Ελλάδα έρχεται το τέλος εποχής και για την ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Η οποία φαίνεται, ότι θα πορευτεί πλέον χωρίς τα μεγάλα κεφάλαια του παρελθόντος, με βασικούς άξονες την βιωσιμότητα των ομάδων και τη σταθερή διοικητική οργάνωση. Ο μεγάλος βραχνάς στην όλη μετάβαση είναι φυσικά ο Ολυμπιακός, ο οποίος στηριζόμενος στα τεράστια κεφάλαια που επενδύει ο πρόεδρός του δείχνει ανεπηρέαστος από όλο αυτό, όμως η ιστορία έχει δείξει πως οι περίοδοι ακμής συνοδεύονται πάντα από περιόδους πτώσης και ίσως απλά να χρειάζεται λίγη ακόμη υπομονή. Ή ίσως να χρειάζεται να κάνει η δικαιοσύνη το καθήκον της και να τους στείλει εκεί που τους αρμόζει ηθικά, με βάση τα στοιχεία που βγήκαν στο φως πέρσι το καλοκαίρι, στην Β’ Εθνική. Αλλά ας μην ονειρευόμαστε, εδώ δεν έχει τιμωρηθεί κανένας από τους κοπρίτες που οδήγησαν τους Έλληνες στην εξαθλίωση θα τιμωρηθεί η αγαπημένη ομάδα των βουλευτών; Ποιος όμως, θα φανταζόταν ότι στον Παναθηναϊκό θα είχαν αφήσει απλήρωτους μέχρι και τους φούρνους όταν μόλις πριν από λίγα χρόνια ο πολυμετοχικός αλαζόνας πρόεδρος σάρωνε τις μεταγραφές και έδιναν 5 εκ € για τον Χριστοδουλόπουλο και 2 εκ € για τον Μελίσση ενώ στην ΑΕΚ θα έκαναν τάματα σε διάφορες επενδυτές για να μπορέσουν να βγάλουν την χρονιά;
3. Ο τρίτος λόγος είναι το νεανικό στοιχείο της ομάδας που δίνει βάσιμες ελπίδες ότι τα επόμενα χρόνια θα υπάρχει ένας πολύ ισχυρός κορμός Ελλήνων –κυρίως– παικτών που θα μπορέσουν να πρωταγωνιστήσουν. Το παραπάνω γεγονός σημαίνει ότι οι μεταγραφές που πρέπει να γίνουν είναι λίγες (αλλά παράλληλα πρέπει να είναι ουσιαστικές) ενώ άμεσα θα πρέπει να ξεκινήσει ο σχεδιασμός για την επόμενη γενιά παικτών, ώστε να υπάρχει δυνατότητα προώθησης νέων, πώλησης, χρηματοδότησης κ.ο.κ.
4. Ο τέταρτος λόγος και αυτό την διαφοροποιεί σημαντικά με τις προηγούμενες φορές, είναι πως σε αντίθεση με τις προηγούμενες προκρίσεις (ή μη προκρίσεις) στα προκριματικά τουChampions League, ο ΠΑΟΚ έχει ισχυροποιήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τη βαθμολογική του θέση στην ΟΥΕΦΑ, γεγονός που σημαίνει ευκολότερη κλήρωση με πιο βατούς αντιπάλους. Εκτός αυτού, η ομάδα έχει πλέον τις παραστάσεις, τις εμπειρίες και το μέταλλο που έχτισε από τις πολύ μεγάλες νίκες και προκρίσεις που κέρδισε τα τελευταία δύο χρόνια, γεγονός που της δίνει την ψυχολογία να αντιμετωπίζει τους αγώνες με άλλο αέρα και αυτοπεποίθηση.
5. Ο πέμπτος και τελευταίος λόγος είναι ο κόσμος του (παρά τα λάθη που έχει κάνει και φέτος), ο οποίος παρά το πρόσφατο μούδιασμά του και σε αντίθεση με τον ξενερωμένο κόσμο της ΑΕΚ, τον ανύπαρκτο του Ατρομήτου και τον υποχρεωτικά (λόγω επικείμενης τιμωρίας) απόντα του Παναθηναϊκού, είναι σίγουρο πως θα δώσει βροντερό παρόν και σε αυτά τα play off. Το παρόν αυτό όμως θα πρέπει να μην συνοδευτεί από εντάσεις και εμφύλιες διαμάχες αλλά ούτε και από πίεση και μουρμούρα. Είναι άλλωστε προφανές πως όλες οι μεγάλες νίκες και εμφανίσεις φέτος (με Τότεναμ, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, Ρούμπιν) έγιναν εκτός έδρας ούτε ότι είμαστε αήττητοι από τον Νοέμβριο.
Δεν είναι τυχαίο που βλέποντας την κατάρρευση του Παναθηναϊκού, υπάρχει έντονη κινητοποίηση διαφόρων παραγόντων για την ανάσταση του πτώματος της ΑΕΚ. Θα προσπαθήσουν με τεχνητές αναπνοές και κάποιο ρευστό να την κρατήσουν ζωντανή μέχρι τα play off, όπου θα τα παίξουν όλα για όλα, ελπίζοντας πως θα πάρουν πίσω πολλαπλάσια αυτά που τζογάρουν τώρα. Επίσης, κανένας δεν θα πρέπει να αγνοήσει τον Ατρόμητο, κυρίως στα πρώτα παιχνίδια για αυτό και θεωρώ ότι το ιδανικό θα ήταν να τον αποφύγουμε την πρώτη αγωνιστική μέχρι να φύγει ο αρχικός του ενθουσιασμός.
Έχουμε στηρίξει τον ΠΑΟΚ σε πολύ δύσκολες εποχές και μετά από μεγάλες πίκρες. Θα θεωρούσα ιστορική ανοησία εκ μέρους μας να μην τον στηρίξουμε τώρα, την χρονιά που έχει τους περισσότερους πιτσιρικάδες από ποτέ στο ρόστερ του και την χρονιά που έκανε την μεγαλύτερη ευρωπαϊκή πορεία στην σύγχρονη ιστορία του.
Είναι βέβαιο, πως πολλοί από εμάς μετά από πολλά χρόνια θα θυμόμαστε αυτή την δύσκολη χρονιά που διανύουμε –και που συνδυάστηκε για πολλούς με απώλεια εισοδημάτων και εργασίας, με μετανάστευση, με πολύ άγχος και στεναχώρια– και για δύο τρεις ευχάριστους λόγους που έχει ο καθένας. Είμαι επίσης σίγουρος ότι ένας από αυτούς θα είναι η νίκη στο Λονδίνο... Aς δώσουμε λοιπόν την ευκαιρία στους εαυτούς μας να πανηγυρίσουμε και άλλες τέτοιες μεγαλύτερες στιγμές στα ακόμη δυσκολότερα χρόνια που έρχονται.
Gpanta4
Το PaokNews, σου δίνει βήμα για να πεις την άποψή σου! Γράψε κι εσύ ένα άρθρο-επιστολή με θέμα της επιλογής σου και στείλτο στο paoknews@hotmail.gr για να προβληθεί στο Blog μας!
Τέτοιες ευκαιρίες στον ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια θεωρώ πως δόθηκαν τέσσερις φορές. Η πρώτηήταν στα προκριματικά του Champions League με την Μακάμπι, όπου και να μην τιμωρούμασταν για την χρησιμοποίηση του Λιάσου Λουκά πιθανότατα να μην περνούσαμε ποτέ, αφού οι εμφανίσεις μας ήταν απογοητευτικές. Η δεύτερη ήταν στο πρωτάθλημα που χάθηκε από τον Σπάθα. Δεν θα μάθουμε ποτέ τι θα γινόταν αν είχαμε νικήσει εκείνο το παιχνίδι, σίγουρα όμως ούτε και τότε φανήκαμε αντάξιοι της ιστορικής πρόκλησης να πανηγυρίσουμε ένα πρωτάθλημα μετά από 25 χρόνια. Η τρίτηδόθηκε λίγους μήνες μετά, στα διπλά παιχνίδια με τον Άγιαξ, όπου φάνηκε και πάλι ότι κάτι έλειπε. Η τέταρτη στο περσινό οφσάιντ γκολ του Παναθηναϊκού. Και οι τέσσερις ευκαιρίες είχαν κοινό παρονομαστή την επικείμενη πρόκριση στους ομίλους του CL, γεγονός που από μόνο του θα μας έδινε τη οικονομική δυνατότητα να απαλλαγούμε από την οικονομική δυσχέρεια και να αλλάξουμε επίπεδο.
Πιστεύω πως ελάχιστοι αντιλαμβάνονται πως η μεγαλύτερη –αλλά παράλληλα ίσως και η τελευταία αυτής της ομάδας – ευκαιρία είναι αυτή που έχουμε μπροστά μας. Και είναι η μεγαλύτερη για πολλούς και σημαντικούς λόγους:
1. Ο πρώτος με διαφορά είναι ότι για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια (Δεν θα αρχίσω να λέω ονόματα για να αποφύγουμε αντιδικίες) έχει προπονητή με πλάνο και νοοτροπία νικητή. Συμφωνώ ότι ο Σάντος μας έβγαλε από την ανυπαρξία, αλλά στα μεγάλα παιχνίδια φεύγαμε συνήθως ηττημένοι και την Ευρώπη την βλέπαμε με τα κιάλια, να μην πω με τηλεσκόπιο. Η ομάδα μας παίζει επιτέλους επιθετικό ποδόσφαιρο με παίχτες πολύ χαμηλότερου μπάτζετ –ειδικά από τα Χριστούγεννα και μετά- από οποιαδήποτε άλλο ρόστερ των τελευταίων 13-14 ετών (με εξαίρεση τη χρονιά της «σαρδέλας»). Ο Μπόλονι δείχνει ικανός να βγάλει τον ΠΑΟΚ πρώτο στο μίνι πρωτάθλημα τον Play Off, αφού όπως φαίνεται η ομάδα θα πάει πλήρης, σε πολύ καλύτερη φυσική κατάσταση και με σχετική ηρεμία συγκρινόμενη με τους ανταγωνιστές της. Οι ακατοίκητοι που κατηγορούσαν τον προπονητή για τις θλάσεις, επειδή αποφάσισε να γυμνάσει μια ανέτοιμη από τις περσινές προπονητικές περιπέτειες ομάδα, μπορούν να λουφάξουν με την ησυχία τους πλέον. Φυσικά μπορούν να κάνουν και τους γυμναστές ή τους αθλητιάτρους σε κάποια ομάδα της γειτονιάς τους και να μας αφήσουν ήσυχους.
2. Ο δεύτερος λόγος είναι η κατάσταση –κυρίως οικονομική και διοικητική– των δύο άλλων ανταγωνιστών. Η ευκαιρία που παρουσιάζεται είναι μοναδική στα χρονικά, γιατί πετώντας τους έξω από το Champions League ή έστω την προοπτική του να παίξουν εκεί, οι δύο Αθηναϊκές ομάδες δεν θα χάσουν απλά μια θέση στην διοργάνωση, αλλά για πρώτη φορά στην ιστορία τους θα οδηγηθούν τόσο κοντά στον γκρεμό. Τον γκρεμό τον βλέπουν ήδη βέβαια, απλά η προοπτική του να παίξουν στα προκριματικά τους δίνει μια μικρή παράταση ζωής. Είναι σχεδόν βέβαιο, ότι με την οικονομική κρίση που μαστίζει την Ελλάδα έρχεται το τέλος εποχής και για την ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Η οποία φαίνεται, ότι θα πορευτεί πλέον χωρίς τα μεγάλα κεφάλαια του παρελθόντος, με βασικούς άξονες την βιωσιμότητα των ομάδων και τη σταθερή διοικητική οργάνωση. Ο μεγάλος βραχνάς στην όλη μετάβαση είναι φυσικά ο Ολυμπιακός, ο οποίος στηριζόμενος στα τεράστια κεφάλαια που επενδύει ο πρόεδρός του δείχνει ανεπηρέαστος από όλο αυτό, όμως η ιστορία έχει δείξει πως οι περίοδοι ακμής συνοδεύονται πάντα από περιόδους πτώσης και ίσως απλά να χρειάζεται λίγη ακόμη υπομονή. Ή ίσως να χρειάζεται να κάνει η δικαιοσύνη το καθήκον της και να τους στείλει εκεί που τους αρμόζει ηθικά, με βάση τα στοιχεία που βγήκαν στο φως πέρσι το καλοκαίρι, στην Β’ Εθνική. Αλλά ας μην ονειρευόμαστε, εδώ δεν έχει τιμωρηθεί κανένας από τους κοπρίτες που οδήγησαν τους Έλληνες στην εξαθλίωση θα τιμωρηθεί η αγαπημένη ομάδα των βουλευτών; Ποιος όμως, θα φανταζόταν ότι στον Παναθηναϊκό θα είχαν αφήσει απλήρωτους μέχρι και τους φούρνους όταν μόλις πριν από λίγα χρόνια ο πολυμετοχικός αλαζόνας πρόεδρος σάρωνε τις μεταγραφές και έδιναν 5 εκ € για τον Χριστοδουλόπουλο και 2 εκ € για τον Μελίσση ενώ στην ΑΕΚ θα έκαναν τάματα σε διάφορες επενδυτές για να μπορέσουν να βγάλουν την χρονιά;
3. Ο τρίτος λόγος είναι το νεανικό στοιχείο της ομάδας που δίνει βάσιμες ελπίδες ότι τα επόμενα χρόνια θα υπάρχει ένας πολύ ισχυρός κορμός Ελλήνων –κυρίως– παικτών που θα μπορέσουν να πρωταγωνιστήσουν. Το παραπάνω γεγονός σημαίνει ότι οι μεταγραφές που πρέπει να γίνουν είναι λίγες (αλλά παράλληλα πρέπει να είναι ουσιαστικές) ενώ άμεσα θα πρέπει να ξεκινήσει ο σχεδιασμός για την επόμενη γενιά παικτών, ώστε να υπάρχει δυνατότητα προώθησης νέων, πώλησης, χρηματοδότησης κ.ο.κ.
4. Ο τέταρτος λόγος και αυτό την διαφοροποιεί σημαντικά με τις προηγούμενες φορές, είναι πως σε αντίθεση με τις προηγούμενες προκρίσεις (ή μη προκρίσεις) στα προκριματικά τουChampions League, ο ΠΑΟΚ έχει ισχυροποιήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τη βαθμολογική του θέση στην ΟΥΕΦΑ, γεγονός που σημαίνει ευκολότερη κλήρωση με πιο βατούς αντιπάλους. Εκτός αυτού, η ομάδα έχει πλέον τις παραστάσεις, τις εμπειρίες και το μέταλλο που έχτισε από τις πολύ μεγάλες νίκες και προκρίσεις που κέρδισε τα τελευταία δύο χρόνια, γεγονός που της δίνει την ψυχολογία να αντιμετωπίζει τους αγώνες με άλλο αέρα και αυτοπεποίθηση.
5. Ο πέμπτος και τελευταίος λόγος είναι ο κόσμος του (παρά τα λάθη που έχει κάνει και φέτος), ο οποίος παρά το πρόσφατο μούδιασμά του και σε αντίθεση με τον ξενερωμένο κόσμο της ΑΕΚ, τον ανύπαρκτο του Ατρομήτου και τον υποχρεωτικά (λόγω επικείμενης τιμωρίας) απόντα του Παναθηναϊκού, είναι σίγουρο πως θα δώσει βροντερό παρόν και σε αυτά τα play off. Το παρόν αυτό όμως θα πρέπει να μην συνοδευτεί από εντάσεις και εμφύλιες διαμάχες αλλά ούτε και από πίεση και μουρμούρα. Είναι άλλωστε προφανές πως όλες οι μεγάλες νίκες και εμφανίσεις φέτος (με Τότεναμ, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, Ρούμπιν) έγιναν εκτός έδρας ούτε ότι είμαστε αήττητοι από τον Νοέμβριο.
Δεν είναι τυχαίο που βλέποντας την κατάρρευση του Παναθηναϊκού, υπάρχει έντονη κινητοποίηση διαφόρων παραγόντων για την ανάσταση του πτώματος της ΑΕΚ. Θα προσπαθήσουν με τεχνητές αναπνοές και κάποιο ρευστό να την κρατήσουν ζωντανή μέχρι τα play off, όπου θα τα παίξουν όλα για όλα, ελπίζοντας πως θα πάρουν πίσω πολλαπλάσια αυτά που τζογάρουν τώρα. Επίσης, κανένας δεν θα πρέπει να αγνοήσει τον Ατρόμητο, κυρίως στα πρώτα παιχνίδια για αυτό και θεωρώ ότι το ιδανικό θα ήταν να τον αποφύγουμε την πρώτη αγωνιστική μέχρι να φύγει ο αρχικός του ενθουσιασμός.
Έχουμε στηρίξει τον ΠΑΟΚ σε πολύ δύσκολες εποχές και μετά από μεγάλες πίκρες. Θα θεωρούσα ιστορική ανοησία εκ μέρους μας να μην τον στηρίξουμε τώρα, την χρονιά που έχει τους περισσότερους πιτσιρικάδες από ποτέ στο ρόστερ του και την χρονιά που έκανε την μεγαλύτερη ευρωπαϊκή πορεία στην σύγχρονη ιστορία του.
Είναι βέβαιο, πως πολλοί από εμάς μετά από πολλά χρόνια θα θυμόμαστε αυτή την δύσκολη χρονιά που διανύουμε –και που συνδυάστηκε για πολλούς με απώλεια εισοδημάτων και εργασίας, με μετανάστευση, με πολύ άγχος και στεναχώρια– και για δύο τρεις ευχάριστους λόγους που έχει ο καθένας. Είμαι επίσης σίγουρος ότι ένας από αυτούς θα είναι η νίκη στο Λονδίνο... Aς δώσουμε λοιπόν την ευκαιρία στους εαυτούς μας να πανηγυρίσουμε και άλλες τέτοιες μεγαλύτερες στιγμές στα ακόμη δυσκολότερα χρόνια που έρχονται.
Gpanta4
Το PaokNews, σου δίνει βήμα για να πεις την άποψή σου! Γράψε κι εσύ ένα άρθρο-επιστολή με θέμα της επιλογής σου και στείλτο στο paoknews@hotmail.gr για να προβληθεί στο Blog μας!